Rozdział 1 Podróż Sary
Sara ale nie musisz odchodzić możesz mieszkać u nas.-mówi ciotka Sary.
S:Wiem ale nie chcę się narzucać. Mam już 12 lat. Nie o to chodzi że was nie lubię.
Lubię was ale nie chcę już z wami mieszkać.
-No dobrze , a wzięłaś wszystkie swoje rzeczy ?-pyta ciotka.
S:Tak będę już uciekać . Do zobaczenia.
Do widzenia.-Odpowiada cicho ciotka.
Sara wyszła z domu o 9:00 godzinie .Cały dzień szła aż doszła do wielkiego dębu który rósł na
wzgórzu.
S:Tu przenocujemy.-Powiedziała Sara do Blu.
Rano Sara wstała 8:00
S:Dobrze że wzięłam zegarek. To co Blu zjemy cos. Mam twoje ulubione danie
pszenice . Ja zjem jabłko. Tu niedaleko jest jakaś ulica chodźmy zobaczymy morze
jest tam coś ciekawego. Ciotka dała mi 200 $. Chodźmy.(Sara długo już była z Blu i rozumiała go)
S:Ulica Pokątna. Czekaj który dziś 30 Sierpnia. O to robią dziś wszyscy zakupy szkolne .Nie ma nic ciekawego chodźmy do tego dębu.
Po chwili Sara i Blu byli koło dębu.
S:Chodźmy dalej . Hmmm morze na Stację King’s Cross.
Blu zagwizdał dwa razy.
S:Ma to znaczyć tak.
Po jakichś 30 minutach szybkiego marszu Sara z Blu byli na miejscu.
Nagle zobaczyli jak ktoś wbiega w ścianę.
S:Hmmm.. Chodźmy tam Blu.
Sara trzymając swoją torbę na ramię i Blu wbiegła tam gdzie wbiegła wcześniej jakaś dziewczyna.
I zobaczyła znak
S:Kurde nie mamy biletu ale coś wymyślę.
Naglę pociąg ruszył .Sara wskoczyła na ostatni wagon i przez tylne drzwi weszła do środka.
S:Ale dużo ludzi ymm czarodziejów.
Obok Sary była dziewczyna rozdająca gazety.
S:Ciekawa gazeta już raz taką widziałam .O nie konduktorzy idą.
Sara wyszła na dach pociągu.
S:Po siedzę tu aż gdzieś ten pociąg dojedzie.
Po 6 godzinach na dachu zaczął padać deszcz.
S:Trzeba wejść do pociągu .
Gdy Sara weszła do pociągu konduktorzy ją zobaczyli i zaczęli ją gonić.
Ogłuszyli ja i przez to straciła przytomność.
-Niech tu leży i tak nikt nie chodzi do ostatniego wagonu tylko jakaś trójka dzieciaków tu siedzi-Powiedział jeden z konduktorów.
S:Wiem ale nie chcę się narzucać. Mam już 12 lat. Nie o to chodzi że was nie lubię.
Lubię was ale nie chcę już z wami mieszkać.
-No dobrze , a wzięłaś wszystkie swoje rzeczy ?-pyta ciotka.
S:Tak będę już uciekać . Do zobaczenia.
Do widzenia.-Odpowiada cicho ciotka.
Sara wyszła z domu o 9:00 godzinie .Cały dzień szła aż doszła do wielkiego dębu który rósł na
wzgórzu.
S:Tu przenocujemy.-Powiedziała Sara do Blu.
Rano Sara wstała 8:00
S:Dobrze że wzięłam zegarek. To co Blu zjemy cos. Mam twoje ulubione danie
pszenice . Ja zjem jabłko. Tu niedaleko jest jakaś ulica chodźmy zobaczymy morze
jest tam coś ciekawego. Ciotka dała mi 200 $. Chodźmy.(Sara długo już była z Blu i rozumiała go)
S:Ulica Pokątna. Czekaj który dziś 30 Sierpnia. O to robią dziś wszyscy zakupy szkolne .Nie ma nic ciekawego chodźmy do tego dębu.
Po chwili Sara i Blu byli koło dębu.
S:Chodźmy dalej . Hmmm morze na Stację King’s Cross.
Blu zagwizdał dwa razy.
S:Ma to znaczyć tak.
Po jakichś 30 minutach szybkiego marszu Sara z Blu byli na miejscu.
Nagle zobaczyli jak ktoś wbiega w ścianę.
S:Hmmm.. Chodźmy tam Blu.
Sara trzymając swoją torbę na ramię i Blu wbiegła tam gdzie wbiegła wcześniej jakaś dziewczyna.
I zobaczyła znak
S:Kurde nie mamy biletu ale coś wymyślę.
Naglę pociąg ruszył .Sara wskoczyła na ostatni wagon i przez tylne drzwi weszła do środka.
S:Ale dużo ludzi ymm czarodziejów.
Obok Sary była dziewczyna rozdająca gazety.
S:Ciekawa gazeta już raz taką widziałam .O nie konduktorzy idą.
Sara wyszła na dach pociągu.
S:Po siedzę tu aż gdzieś ten pociąg dojedzie.
Po 6 godzinach na dachu zaczął padać deszcz.
S:Trzeba wejść do pociągu .
Gdy Sara weszła do pociągu konduktorzy ją zobaczyli i zaczęli ją gonić.
Ogłuszyli ja i przez to straciła przytomność.
-Niech tu leży i tak nikt nie chodzi do ostatniego wagonu tylko jakaś trójka dzieciaków tu siedzi-Powiedział jeden z konduktorów.
Komentarze
Prześlij komentarz