Rozdział 86 Śmierć Zgredka

Teleportowali się do lasu.

-Co za człowiek!-krzyknął Ron. -Nie możemy już nikomu ufać.

-On chciał tylko odzyskać Lunę.-powiedziała Hermiona

Czuję jakieś zagrożenie.

-Blu uciekaj. -Szepnęła Sara do ptaka.

Blu kiwnął przecząco głową.

-Blu proszę uciekaj. Nie chcę by coś Ci się stało. Zawsze mnie znajdziesz. Proszę zrób to dla mnie.

Blu kiwnął tylko główką i odleciał.Sara odwróciła się.

-H-Harry? -Harry odwrócił się w stronę Sary.

Nie daleko Sary stali szmalcownicy.  Sara, Harry, Ron i Hermiona zaczęli uciekać.

-Łapać ich. -Krzyknął Scabior.

Sara w biegu zmniejszyła torebkę i schowała ja do kieszeni. Zbiegała z górki, pośliznęła i wywróciła się. Złapał ja Scabior. Sara próbowała się wyrwać, ale mężczyzna bardzo mocno ja trzymał.

-Nie wyrywaj się tak laluniu.

Sara już spokojniej się zachowywała. Przyszli inni szmalcownicy, którzy trzymali resztę przyjaciół Sary.

-Jak się nazywacie?-zapytał jakiś mężczyzna.

-Vernon. Vernon Dudley. -odpowiedział Harry, który dostał w twarz zaklęciem żądlącym.

-Ty laluniu? -Zapytał Sarę.

-Angelika Star.

Mężczyzna podszedł do Hermiony, a później do Rona.

-Nie ma Vernona Dudleya na liście.-powiedział jakiś mężczyzna.

Scabior podszedł do Harry'ego i odsłonił mu włosy z czoła. Widać było niewyraźną bliznę.

-Z tymi nie pójdzie się do ministerstwa.-powiedział.

-To gdzie?-zapytał Fernir.

-Do Malfoy'ów. Teleportujemy się tam.-powiedział Scabior.

Po chwili znajdowali się już przy Dworze Malfoy'ów. Podeszli do bramy przy której stała Bellatriks. Scabior pokazał jej znak na czole Harry'ego.

-Dawać tu Dracona.-powiedziała. 

Brama się otworzyła i wszyscy weszli na teren Malfoy'ów. Weszli do dworu. Przeszli przez duży korytarz i weszli do dużego pomieszczenia. Sara pamiętała to miejsce. Gdy Severus zabił Dumbledore'a śmierciożercy zabrali ją właśnie tu. Tu była torturowana.

-Zawołać Dracona!-krzyknęła Bellatriks.

Po chwili do pomieszczenia wszedł Draco. Przypatrywał się Sarze. Szmalcownik który trzymał Sarę zjeżdżał ręką coraz niżej jej ciała.

-Spróbuj tylko to tak cię urządzę, że popamiętasz!-krzyknęła Sara do szmalcownika.

Wszyscy ze zdziwieniem się jej przyglądali.

-Bo co mi zrobisz?-zapytał szmalcownik i się zaśmiał.

Sara oswobodziła jedną rękę i z pięści uderzyła do w twarz. Mężczyzna cofnął się kilka kroków, a Sarę złapał Lucjusz i przystawił jej różdżkę do gardła. Szmalcownik podszedł do przodu. Miał złamany nos z którego leciała krew i wybite dwa zęby. Sara tylko uśmiechnęła się.

-No Draco przyjrzyj się.-mówiła Bellatriks.-Jeśli to on i my go wydamy Czarnemu Panu...

-Nie jestem pewny.

Bellatriks odwróciła się i zobaczyła, że jeden ze szmalcowników trzyma miecz Gryffindora.

-Skąd to masz?!

-Znalazłem w torebce tej dziewczyny.-powiedział i wskazał na Hermionę.

Lestrange wpadła w szał. Zaczęła rzucać zaklęciami w szmalcowników.

-Glizdogon! Zabierz ich do piwnicy! A my sobię porozmawiamy!-krzyknęła i przyciągnęła do siebie Hermionę.

Sara stawiała opór.

-Czekaj!-krzyknęła Sara.-Weź mnie zamiast jej.-powiedziała i wskazała na Hermionę.

-A niby czemu?

-To była moja torebka, ona tylko ją trzymała. To chyba dla ciebie nie ma znaczenia kogo torturujesz.

-Masz rację. Lucjusz zabierz ją do piwnicy.-powiedziała Lestrange.

Sara została sama z Bellatriks w pomieszczeniu.

-To od czego zaczniesz?-zapytała Sara.

-Crucio!-krzyknęła kobieta, a Sara podła na ziemię, lecz nie krzyczała.-Co to ma być?

-Wierz mi, że po tylu Cruciatusach idzie się przyzwyczaić.-powiedziała Sara.

Bellatriks powaliła Sarę na ziemię. Siedziała na niej. Wyciągnęła kawałek szkła.

-Skąd macie miecz? On był ukryty w mojej skrytce.

-Miecz ukazał się nam wtedy, kiedy go potrzebowaliśmy.

-Kłamiesz!-krzyknęła i zaczęła pisać szkłem na Sary ręce.

Sara powstrzymywała się od krzyku. Nie chciała pokazać, że jest słaba. Przez jej rękę przeszedł zimny dreszcz i ręka stała się lodowata. Bellatriks była wściekła. Do pomieszczenia wbiegli: Harry, Ron, Hermiona. Z drugiej strony do pokoju wbiegli śmierciożercy. Zaczęła się walka. Wszyscy rzucali zaklęciami.

-Rzucić różdżki!-krzyknęła Bellatriks, która trzymała przy Sary gardle sztylet.-Draco weź im różdżki.

Draco posłusznie zabrał różdżki tym dobrym.

-Proszę, proszę kto to taki? To Harry Potter.-szepnęła Bellatriks do ucha Sary.

-Jakbym nie wiedziała.-powiedziała Sara.

-Już wezwij Czarnego Pana.

Lucjusz wyszedł na środek. Podwinął rękaw i oczom zebranych ukazał się mroczny znak. Coś zaskrzypiało.Bellatriks spojrzała w górę. Nad nią był żyrandol na którym siedział Zgredek. Po chwili żyrandol zaczął spadać. Bellatriks puściła Sarę. Sara wpadła w Hermionę. Harry podbiegł do Draco i wyrwał mu różdżki.

-Jak śmiesz sprzeciwiać się swoim panom?!-krzyknęła Bellatriks do Zgredka.

-Zgredek już nie ma pana. Zgredek jest wolnym skrzatem i przyszedł uratować Harry'ego Pottera i jego przyjaciół.

Wszyscy teleportowali się, ale Bellatriks zdążyła jeszcze rzucić w nich swoim sztyletem. Sara poczuła pod stopami coś miękkiego. Otworzyła oczy. Znajdowała się z przyjaciółmi na jakiejś plaży.

-Pomóżcie!-Sara usłyszała krzyk Harry'ego.

Podeszła do niego i zobaczyła martwego Zgredka.

Moje moce.

-Harry weźmy go do domu.-powiedziała Sara.

Wiedziała, że mieszka tu Bill Weasley i Fleur.

-On nie żyje.-powiedział zrozpaczony Harry.

-Może będę umiała mu pomóc.-powiedziała Sara.

-Ale on...

-Harry zaufaj mi.-powiedziała Sara i lekko się uśmiechnęła.

Wszyscy skierowali się w stronę domku. Gdy weszli do środka przywitała ich Fleur, ale gdy zobaczyła Zgredka zasłoniła usta dłonią.

-Czego potrzebujecie?-zapytał Bill Weasley.

-Wolnego pokoju, miski z wodą, ścierkę, bandaż i herbatę ziołową .-powiedziała Sara.

-Schodami na górę, pierwsze drzwi na lewo.-powiedział Bill.

Harry trzymający zgredka i Sara poszli do wyznaczonego pokoju. Harry położył Zgredka za łóżku.

-Harry wyjdź proszę. Nie stójcie pod drzwiami. Czekajcie na mnie w salonie.

Harry tylko kiwnął głową i wyszedł. Po chwili do pokoju wszedł Bill z "zamówieniem" Sary. Położył wszystko na półce i wyszedł. Sara starała się przypomnieć sobie zaklęcie. W końcu udało jej się. Stanęła obok łóżka. Nad Zgredkiem  ułożyła ręce.

-Ja przywracam cię do życia. Chcę żebyś żył. Nie umarłeś na darmo, lecz musisz powrócić, bo życie dla ciebie jeszcze się nie skończyło.-Wypowiedziała zaklęcie Sara.

Po chwili słychać było jak zgredek oddycha. Sara wzięła miskę z ciepłą wodą i ściekę i zaczęła obmywać ranę Zgredka. Gdy skończyła zabandażowała mu ranę po sztylecie. Wzięła kubek z herbatą i wyszła z pokoju. Zeszła cicho po schodach, stanęła w drzwiach do salonu i popijała herbatę.

-No i jak?-zapytał Harry  z nadzieją w głosie.

-Śpi.-odpowiedziała Sara i położyła pusty kubek w zlewie.

Harry wstał z kanapy i rzucił się Sarze na szyję.

-Jesteś niesamowita.-powiedział i pocałował ją.